برنامه استیج نمونه بارز یک مدیریت عالی امکانات در رسانه است.
برنامه ای که با چهار داور قزمیت که فقط کافیست پیشینه ی آنهارا مطالعه کنید تا ببینید همگی باهم یک قطعه از شجریان نیستند به چه نحوی جذب مخاطب داشته است.
شرکت کننده ها هم که دیگه میبینید. ولی با این وجود آدم میگه ببینم.
اما برنامه سازهای ما ....
در رسانه ی ما نشان دادن ساز ممنوع است حتی....
اینگونه میخواهیم وارد جنگ نرم شویم؟ متاسفانه آب قطع است.
سلام
کاملا بی مقدمه حسی را که چندی است پس از دیدن چند فیلم و مصاحبه در کشورم ایران بر من عارض شده است را با شما در میان می گذارم.
نبود جنم و جرات
در فیلم هایی که با پایانی بی نتیجه به انتها می رسند شاید در ابتدا وجود کلی ابهام جالب باشد اما بعد از مدتی تنفر از این ژانر حداقل در من بیداد میکند. و آنهم از این جنبه است که عزیز دلم مگر می شود شما فصل آخر یک کتاب را بکنی بدهی بقیه بخوانند و بعد بگویی پایان باز!!!!! خب اندکی مردانگی کافیست که شما بیایی و بگویی آقا آخر فیلم فلانی زد دهان فلان بنده خدا را سرویس کرد و خیلی هم کار خوبی کرد و به شما هم مربوط نیست و هرری بفرمایید بیرون اگر خوشتان نیامد.
پدیده ای که سرتاسر کشور را طاعون وار فراگرفته است. در فوتبال بازیکن سالاری که ناشی از عدم وجود جنم در مربی است کار را به جایی رسانده است که بازیکن ها برای تیم تعیین تکلیف می کنند. اتفاقی که در تیم ملی، کیروش پرتغالی غلط بودنش را با بیرون پرت کردن مهدی رحمتی به ما یاد داد.
فی الحال ترجیح بنده این است که حتی به غلط حرفمان را رک و راست بزنیم تا اینکه پشت ژشت های مسخره و دروغ و دونگ پنهان کنیم.
خیلی ساده و رک و پوست کنده
کشوری که افراد نیازمند بسیاری در آن زندگی می کنند که خیلی از آنها به نان شب محتاجند چرا باید با پول مردم لیگ برتر فوتبال راه بیندازند؟
به خداوندی خدا که حرام اندر حرام است و باید پاسخگو باشند
نیازمندان تمام اقشار مد نظرم است
از کارگر و کارمند تا معلم و استاد دانشگاه
خیلی زور دارد این فوتبال
و بدتر از آن تماشاچیان و فریب خوردگان آن
کتاب زوربای یونانی با ترجمه محمد قاضی را شدیدا توصیه میکنم بخونید
سحرآمیزه
دیروز گوگل آماری منتشر کرد مبنی بر بالاترین جملات سرچ شده در روز قبل از همه پرسی بریتانیا و بعد از آن
خیلی جالب بود که بعد از همه پرسی بیشترین سوال این بود: "اتحادیه اروپا کجاست؟"
همین کافیه تا بدونیم اونور آب هم خیلی آدمها سر جو گیری تصمیم سیاسی میگیرن
اما سوال این است
چرا پس اونجا نمیترکه با وجود همچین آدمهای تعطیلی
بنظرم یکی از جواب ها پایه های قوی و مستحکم شایسته سالاریه
یعنی همین دیگه
مث بعضی جاها نیست که انتخاب اشتباه به باد بده مملکتو
کلا شایسته ها بالا هستن
این نشد اون
اروپا نشد بریتانیا، نه تانزانیا
صبح که از خواب بیدار میشد گوشاشو تیز میکرد
یه صدای نفس
یا تلق تولوق النگوها براش کافی بود. آروم میشد
هنوز زنده بود
خداروشکر میکرد که یک روز دیگه اونو داره
آخه شنیده بود معمولا شبا فرشته مرگ میاد سراغ مریض ها
خداروشکر کرد که هنوز زندس
خواهری که هم نشین سرطان بود
قبول دارم که فرزاد حسنی آنقدر مهم نیست که بخواهید در موردش دو مطلب انتشار دهید.اما کلیپ پشت صحنه ای که درست شد مرا مجبور به اظهار نظراتم کرد
حسنی یا به عبارت دیگر حسنی ها انقدر ملت را نفهم و ساده لوح فرض می کنند که با خود می گویند بگذار این پشت صحنه را درست کنیم و بگوییم که زود قضاوت کردید و آنها را شرمنده کنیم.
این کلیپ ها و پاسخ ها شاید برای طرفداران تینیجر (نوجوان) جناب حسنی باعث جلب ترحم باشد اما عامه ی مردم هرگز باورشان نمی شود که آقا فرزاد انقدر باهوش باشد که برای بازیگری در شبکه سه کسی را انتخاب کند که در تکلم به زبان فارسی هم مشکلات عدیده دارد.
این اتقات نمایی کوچک است از آنچه که همیشه در کشور ما رخ میدهد. حسنی های زیادی در سطوح بالا و پایین این مملکت وجود دارند که همیشه لفظ بازهم زود قضاوت کردیم در مورد آنها به کار می رود
اما...
اما ملت ایران ملتی بسیار صبور-در مواردی انقدر صبور که لج آدم را در میاورند-هستند. اعتمادشان به کسی که به او اعتماد کرده اند به هیچ وجه به آسانی از بین نمی رود ولی وای از روزی که یکی را کنار بگذارند.فرزاد حسنی به عنوان یک نماینده ی تمام عیار از صدا و سیمای جمهوری اسلامی استارت این بی اعتمادی را به گونه ای زد و انبار باروت را تکانکی داد.صدا و سیما به آخر عمر مورد اعتماد بودنش نزدیک می شود.رسانه ای که برای معروفیت و محبوبیت طیف های خاصی از حضرات بسیار مهم و کارشگا بوده و هست ولی نخواهد بود.
خیلی برای بنده جای سوال است که چطور یک عده انسان می توانند عاشق و طرفدار فرزاد حسنی باشند.اما با احترام به طرفداران ایشان می نویسم.
صدا وسیمای جمهوری اسلامی که سیاسی بودنش از هزار فرسخی داد میزند-اکثر رسانه های دنیا سیاسی هستند اما صدا و سیم بهتر است بگوییم سیاسی بودنش تو دل میزند- بعضا و در این چند سال دسته گل هایی رو کرده است که به روی مبارکش هم نیاورده.
در برنامه ای که چند روز پیش از شبکه سه سیما پخش می شد و فرزاد حسنی اجرای آن را بر عهده داشت با بی ادبی تمام مردی را که سن پدر او بود چنان مورد تمسخر قرار داد که بنده خدا نزدیک بود گریه کند. حتی توصیف آن صحنه نیز برای من خیلی سخت و درد آور است. صحنه هایی آکنده از لوس بازی ها و لودگی ها و بی ادبی های مجری تلویزیون جمهوری اسلامی که داعیه ی ادب و فرهنگ دارد.
فرزاد حسنی که بارها به عنوان یک فرد دارای سادیسم کلامی و رفتاری در خبرهای مختلف تیتر شده است چگونه است که اجرای یک برنامه تلویزیونی در پیک ساعت پخش یکی از پربیننده ترین کانال های تلویزیون را برعهده دارد؟؟؟؟؟
تولید محتوا برای تلویزیون به یکی از پایین ترین حدود در چند دهه فعالیت این نهاد رسیده و آهسته آهسته به مرحله ی خود زنی می رسد.تلویزیونی که تمامی تمرکزش بر تخریب دولت و برجام است انتظاری بیشتر از این را نمی تواند برآورده کند.
http://www.aparat.com/v/A37I5
بعضی ها مثل این افسرای راهنمایی رانندگی که باید دفترچشون پربشه بعد برگردن همش در حال نوشتن هستند.
این اتفاق سوالاتی رو ممکنه برای دنبال کنندگان شما پیش بیاره از جمله اینکه شما کی فکر میکنید یا کی مطالعه میکنید
پست هایی که اکثرا حاوی کلمات قلمبه سولومبست و وقتی هم سوال میشه در مورد این زواید ادبی پاسخ اینه که اینها تراوشات احساسیه
ای گل بگیرن این تراوشات احساسی رو که اگه حلزون بودی الان کارخونه کرم حلزون زده بودی با این تراوشاتت
واقعا چقد به مطلبی که مینویسیم فکر میکنیم؟
شده مثل این شب شعرا که یکی میخونه و بقیه برا خنده هم که شده میگن به به.
